Agham: Ambag mula sa Islam
Medisina
Sa Islam, ang katawan ng tao ay isang pinagmumulan ng pagpapahalaga, dahil ito ay nilikha ng Makapangyarihang Allah (Diyos). Paano ito gumagana, paano ito pananatilihing malinis at ligtas, paano maiiwasan ang mga karamdaman mula sa pag-atake dito o lunasan ang mga karamdamang yaon, ay naging mahalagang mga usapin para sa mga Muslim.
Si Ibn Sina (p. 1037), higit na kilala sa Kanluran bilang Avicenna, ay malamang na siya ang pinakadakilang manggagamot hanggang sa makabagong panahon. Ang kanyang tanyag na aklat, Al-Qanun fi al-Tibb, ay nanatiling pamantayan na araling aklat maging sa Europa, sa mahigit 700 taon. Ang gawa ni Ibn Sina ay nanatiling pinag-aaralan at itinayo sa Silangan.
Si Propeta Muhammad mismo ay hinikayat ang tao na “gumamit ng gamot para sa inyong mga karamdaman”, dahil ang tao sa panahong yaon ay nag-aatubiling gawin ito. Siya ay nagsabi din,
“ANG DIYOS AY HINDI LUMIKHA NG MGA KARAMDAMAN, MALIBAN NA SIYA AY NAGTAKDA PARA DITO NG LUNAS, MALIBAN SA KATANDAAN. KAPAG ANG PANLUNAS AY INILAPAT, ANG PASYENTE AY GAGALING SA PAHINTULOT NG DIYOS.”
Yamang ang relihiyon ay hindi ipinagbawal ito, ang mga pantas na Muslim ay ginamit ang mga bangkay ng tao upang pag-aralan ang anatomiya at pisolohiya at upang tulungan ang kanilang mga mag-aaral na maunawaan kung paano ang katawan ay gumagana. Ang pag-aaral ayun sa obserbasyon ay nagawa na paunlarin ang pag-opera ng napakabilis.
Si al-Razi, ang kilala sa Kanluran bilang Rhazes, ang tanyag na manggagamot at siyentipiko, (p. 932) ay isa sa mga pinakadakilang manggagamot sa buong mundo sa Kalagitnaang Panahon (Middle Ages). Binigyan-diin niya ang base sa nakikitang obserbasyon at klinikong medisina at di-mapapantayan bilang tagapagsuri ng sakit. Siya din ay gumawa ng sanaysay tungkol sa kalinisan sa mga pagamutan. Si Abul-Qasim Az-Zahrawi isang napakabantog na tagapag-opera noong ikalabing isang siglo, kilala sa Europa sa kanyang mga gawa, Konsesyon (Kitab At-Tasrif).
Ang iba pang mga makabuluhang ambag na nagawa sa parmakolohiya, katulad ng Kitab al-Shifa ni Ibn Sina (Aklat ng Panggagamot), at sa pampublikong kalusugan. Ang bawat malalaking siyudad sa mundo ng Islam ay may ilang mga napakagagaling na pagamutan, ang ilan sa kanila ay mga paaralang pagamutan, at marami sa kanila ay mga dalubhasa sa natatanging karamdaman, kabilang ang pangkaisipan at pang-emosyonal. Ang mga Ottoman ay natatanging kilala sa kanilang pagpapatayo ng mga pagamutan at mataas na antas ng pangkalusugang kasanayan sa kanila.
Source: relihiyongislam