الحديث السادس والعشرون
“كل سلامى من الناس عليه صدقة”
عن أَبي هُرَيْرَةَ رَضي اللهُ عنه قال: قالَ رسُولُ الله صلى الله عليه وسلم:[كُلُّ سُلامَى مِنَ النَّاسِ عليه صَدَقَةٌ، كُلُّ يَوْمٍ تَطْلُعُ فِيهِ الشَّمْسُ: تَعْدِلُ بَيْنَ اثْنَيْنِ صَدَقَةٌ، وتُعينُ الرَّجُلَ في دَابَّتِهِ فَتَحْمِلُهُ عَلَيْها أو تَرْفَعُ لهُ عَلَيْها متَاَعَهُ صَدَقَةٌ، والْكَلِمةُ الطَّيِّبةُ صَدَقَةٌ، وبكُلِّ خَطْوَةٍ تَمشِيها إلى الصَّلاةِ صَدَقَةٌ، وتُمِيطُ الأَذَى عنِ الطَّرِيِق صَدَقَةٌ
رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ وَمُسْلِمٌ
HADITH # 26
Mula sa autoridad ni Abu Huraira (ra) na sinabi: Sinabi ng Sugo ng Allah (saw):
Bawat kasukasuhan ng tao ay naglalaman ng kawanggawa sa bawat araw na tumataas ang araw: ang gumawa ng makatarungan sa pagitan ng dalawang lalaki ay kawanggawa; ang tumulong sa isang lalaki sa kanyang hayop, pasakayin siya o di kaya ikarga ang kanyang mga gamit (sa ibabaw ng sasakyang hayop) ay kawanggawa; ang mabuting pananalita ay kawanggawa; ang bawat hakbang mo patungo sa pagdarasal ay kawanggawa; ang alisin (o iligpit) ang anumang bagay na makakapinsala sa daanan ay kawanggawa.
[Mula sa salaysay ni al-Bukhari]
